Johan Klein Haneveld: Conquistador

Sciencefiction

Haneveld heeft al enkele boeken op zijn actief, inclusief SF en fantasy, plus een hele reeks kortverhalen in diverse media. Ik heb enkel “Neptunus” gelezen, enkele jaren geleden, een erg traditionele SF roman (hij is uit 2001) zoals Leinster en andere er heel wat pleegden in die stijl in de jaren ’50, en hier stoorde ik mij een beetje aan de christelijke moraal die er wat teveel bij gesleurd werd. Enkele kortverhalen van hem die ik in Fantastische Vertellingen las gaven mij verse moed en ondanks de weinig uitnodigende titel stelde deze bundel mij niet teleur. Het begincitaat “Voorbij de grenzen van tijd en menselijkheid” is wel heel precies gepast voor deze 12 verhalen. De meeste spelen zich af duizenden of miljoenen jaren in de toekomst, in stervende universums vol uitdovende zonnen en vergane beschavingen. Echte mensen komen er weinig in voor, de meeste zijn synthetische wezens die soms zo groot zijn als kilometerslange ruimtetuigen, hun intellect bestaat uit samengevoegde kernen van uitgestorven volkeren, hun strijd is om in leven te blijven. Ze zijn op de vlucht voor uitdovende universums of strijden met al even krachtige kunstwezens, menselijkheid is iets wat ze allen zoeken, op de meest bevreemdende manieren. Het titelverhaal is het meest typerend: een échte mens reist voortdurend naar andere werelden op zoek naar nog bestaande schoonheid en echte menselijkheid. “De zelfmoordenaar” ontwaakt in een nieuw lichaam (hergeboorte komt vaak terug als standaard optie) en ontdekt een nieuwe vorm van slavernij. “Niet meer vluchten” is een venijnige satire op pesterijen, een getransformeerde man is heel zijn leven op de vlucht voor zijn tot robots herbouwde ex-collega's. Het bekroonde “Valstrik” verhaalt de strijd van gigantische simulatie-entiteiten op de vlucht voor een virale besmetting. In “De klim” belanden we in een wereld die bestaat uit een eindeloos doorgaand ravijn begrensd door enorme steile rotsketens, en die ene die het waagt deze te beklimmen. Conquistador, “De laatste ontdekkingsreiziger” belandt in een stervende wereld vol simulaties en zelfbedrog. In “Het goede leven” bindt een overgebleven levensvorm de strijd aan tegen een naderende nieuwe levensvorm zodat zijn soortgenoten kunnen vluchten. Dit is complexe en intelligente hardcore SF, vol originele uitdagende ideeën, maar niet altijd zo vlot leesbaar door een overdosis aan hi-tech terminologie (nanos, snaren, kwantum gedoe, Dysonballen, Faraday kooien, etc.) die het voor een niet zo wetenschappelijk en technisch onderlegde lezer niet gemakkelijk maakt, maar toch zeker de moeite waard om enkele uurtjes in universums in de heel verre toekomst te reizen. Een lijstje met de bronnen van deze verhalen zou wel leuk geweest zijn.

Eddy C. Bertin (****)

Conquistador
Godijn Publishing, Project Boek10
2017
Paperback
226 Blz.
9789492115300
Johan Klein Haneveld

www.godijnpublishing.nl