Tussen vrijdag 16 en maandag 19 augustus had in het WTC gebouw in Rotterdam, Erasmuscon plaats. Dat was meteen de eerste Eurocon die ooit in Nederland georganiseerd werd, en ik was erbij.

Door een technisch probleem met de Eurostar raakte ik pas vrijdag in de late namiddag op mijn bestemming, waardoor het programma die dag aan mij voorbij ging. Ik maakte wel een rondgang door de dealersroom en sprak enkele bekenden. Verschillende landgenoten waren ook aanwezig, onder wie leden van ons SF-café.

Zaterdagochtend stond er een voordracht door de Duitse auteur Robert Corvus geprogrammeerd, maar die ging niet door, en werd aangepast naar een (intieme) kaffeeklatsch. De dag voordien had ik een gesigneerd recensie-exemplaar van zijn eerste Nederlandse vertaling gekregen, dat Sterrenbrug heet. Met zijn vijven keuvelden we over de Duitse sciencefictionmarkt, die behoorlijk groot is. Er verschijnen heel wat vertalingen, maar sinds de jaren negentig is dat sterk gedaald. Het overlijden van auteur en samensteller Wolfgang Jeshke van Heyne Verlag heeft daar geen goed aan gedaan. Wat echter het meest in Duitsland gelezen wordt is de Perry Rhodan reeks. Die zit nu in magazinevorm al aan 5.000 edities. Het is een “never ending story”, die naast Duitsland ook in Oostenrijk, Japan, Nederland, en met een spin-off zelfs in de USA verschijnt.

Robert Corvus is een bestsellerauteur in zijn eigen land. Dat werd zo beslist door Spiegel, een toonaangevend Duits blad, maar niet dankzij zijn boek Sternbrücke (Piper Verlag 2022), maar door fantasy paperbacks. Het moet echter gaan over paperbacks met een flip-out cover. Robert schreef dus vooral fantasyromans, Perry Rhodan, en ook enkele over Battletech.

Het werd een leuke kaffeeklatsch.

Binnenkort leest u hier dus mijn recensie van Sterrenbrug, met dank Theo Barkel van uitgeverij Macc.

Meer info:

https://www.robertcorvus.net/

 

Iets later woonde ik het panel over “the synergy of story and symphony – Music & Science Fiction inspirations” bij. In dat panel zaten Marieke Frankema, Vincent Doherty en Klara Lammers. Zo vertelde auteur en muzikante Marieke Frankema dat het liedje Hijo de la luna van Meccano uit 1986 de inspiratie vormde voor haar fantasyroman Daughter of the Silent Moon. Er werden door de panelleden voorbeelden aangehaald van boeken waarin muziek een belangrijke rol speelt, zoals Mercedes Lackey’s The Last Herald Mage (filk), The Ship Who Sang van Anne McCaffrey, Ender’s Game van Orson Scott Card en eentje van Tanya Huff. Uiteraard reageerde het publiek (waaronder ik) ook met voorbeelden van songs en bands uit de popmuziek die in die richting zaten. Denk maar aan de muzikale versie van The War of the Worlds van Jeff Wayne, Kraftwerk, Queen met Who Wants to Live forever, Radio Ga-ga en Flash Gordon, enz.

 

Het laatste item die dag was een voordracht door wetenschapsjournalist George van Hal, wiens tweede boek ik hier al recenseerde, en die heette “From science fiction to science fact”. Hij vertelde ons hoever we in de realiteit staan met warp aandrijving, tijdmachines, zwarte gaten, teleportatie en AI. Blijft het sciencefiction of niet?

 

Zondagochtend was ik present voor het panel “Star Wars and Star Trek – through the ages”. Hier zaten leden van beide franchisen tegenover mekaar om hun geliefde reeks te verdedigen. Thema’s, voor- en nadelen, personages, tijdslijnen over de verschillende bioscoopfilms en reeksen kwamen aan bod, en er daagden zelfs enkele gekostumeerde Star Wars figuren op. Het resultaat blijft echter onbeslist, want beide franchisen hebben zeker recht van bestaan, en kunnen even goed naast mekaar staan.

 

Gerald Nordley presenteerde iets later zijn voordracht “Beamriding to the stars”, waarin hij uiteenzette dat we beter ruimteschepen en sondes voorstuwen met behulp van bundels massa, licht van of van beide. Dit is de manier om die sneller dan raketten voort te stuwen. Er is geen nieuwe wetenschap voor nodig.

 

Op de sluitingsdag woonde ik de voordracht “Geophysics for science fiction and fantasy writers” door Mara van Ness bij. Deze wetenschapster en sciencefictionauteur had het over het magnetische veld van onze aarde, dat ons beschermt tegen kosmische straling. Dat is ook broodnodig op exoplaneten. Maar onterecht kan poolverschuiving in ons genre soms leiden tot de vernietiging ervan. Kennis ervan en van geofysica is dus cruciaal voor sciencefictionauteurs. Een geomagnetische storm kan inderdaad de boel verzieken, zoals ze dat met 49 nieuw gelanceerde satellieten van Space X al deed. Ik had daarna een gesprek met haar, en later staat een interview gepland.

 

Het laatste item dat ik bijwoonde was een voordracht door Tom Kruijsen over “Philosophy for technology for science fiction (and fantasy) authors”. Tom vroeg zich af wat technologie is en wat het voor ons betekent. Hij bekeek daarbij de filosofische aspecten ervan, gebaseerd op het werk van Heidegger en Ihde.

 

Ik dacht dat er alles samen tussen de 400 en 600 aanwezigen waren op dit Eurocon, dat voor mij geslaagd mag genoemd worden. Ik heb alleszins nieuwe contacten gelegd en oude bekende ontmoet. Ondertussen werd dus ook beslist dat de Eurocon in 2026 zal plaatsgrijpen in hartje Berlijn. Die zal Metropolcon gaan heten, en ik heb me alvast ingeschreven.

https://www.metropolcon.eu/en/

 

Tekst: Patrick Van de Wiele
Foto's: Frank Beckers

Johann Chiaradia, Frank Beckers, Patrick Van de Wiele en Frank Roger