Big History

 

In 1989 legde historicus David Christin de grondslagen van een nieuwe discipline, die hij big history noemt. Big history wil een allesomvattend verhaal vertellen over de mens, de aarde en het hele universum. In het laatste hoofdstuk van zijn boek Big History. Het waanzinnige wetenschappelijke ontstaansverhaal van de mens, de wereld en het universum kijkt hij in het laatste hoofdstuk naar de toekomst.

 

'Hoe zal de aarde er over 2000 jaar uitzien?

(…)

Wonderlijk genoeg is het construeren van een model op deze schaal het allerlastigste. Op deze tijdschaal gaan de interessante vragen over ongelooflijk complexe systemen, zoals de biosfeer, en in de loop van 2000 jaar zal het boomdiagram van mogelijkheden zoveel verschillende aftakkingen hebben gekregen dat zelfs de krachtigste computermodellen niet kunnen bepalen welke daarvan het meest waarschijnlijk zijn. Maar het is niet alleen het aantal takken. Zoals de kwantumfysica heeft aangetoond is het universum op de allerkleinste schaal niet deterministisch. Daar gebeuren onverwachte dingen, en die kunnen, net als bij het al beschreven vlindereffect, met voldoende kracht resoneren in oorzaak-gevolgketens om de toekomst alle mogelijke kanten ui te laten gaan.

(…)

Op deze tussentijdschaal belanden we in de sfeer van de sciencefiction. De verhalen die we vertellen over de volgende millennia vertellen zijn boeiend, belangrijk en memorabel. Maar we hebben geen manier om te bepalen welke daarvan we serieus moeten nemen.'

 

(Bron: David Christian, Big History. Het waanzinnige wetenschappelijke ontstaansverhaal van de mens, de wereld en het universum. p. 352)