En de boer hij ploegde van Mikes Poppe

De zomervakantie nadert haar einde. De laatste zondag van augustus bezochten Ludwine, Frank Roger, Finn en ik het Kunstenfestival Watou. Dat festival vindt sinds 2009 jaarlijks plaats en is de opvolger van de Poëziezomer die dichter Gwij Mandelinck vanaf 1980 organiseerde. Het festival brengt poëzie en beeldende kunst.

Het meest “sciencefictionachtige” werk was T-Rex, een gigantische klauw van Koen Vanmechelen, die trouwens een van de curatoren van het festival is. De kip stamt af van de dinosaurussen en daarmee lijkt Koen Vanmechelen de bezoeker een archeologische vondst uit een ver verleden te tonen. In dezelfde ruimte waar T-Rex staat, kan je de film Quattro Movimenti: A Study on Scelsi van Nicol Vizioli zien. Een eenzame kalkoen dwaalt door een verlaten landschap op IJsland, een heel vervreemdend beeld als was het de laatste kalkoen op aarde.

Alle vier vonden we de performance En de boer hij ploegde voort van Mikes Poppe het beste werk. Poppen trok van ’s morgens tot ’s avonds een kopie van de Stervende Slaaf van Michelangelo achter zich aan. Steeds opnieuw vervolgde hij eenzelfde parcours, zodat er een voor in de vorm van een liggende acht, het symbool voor oneindigheid, in de grond ontstond.

Onze volgende bijeenkomst is het SF-café op 11 september. We spreken af in de brasserie Van de Weyer aan het station van Leuven.

Meer info:
www.kunstenfestivalwatou.be/nl/

Frank Beckers